Het penninkje van de weduwe
Al wankelend kwam zij toegetreden,
de arme vrouw, van wie het hart
nog bloedde van verse smart;
want nog maar zo kortgeleden
was het dat haar echtgenoot haar ontviel,
hij was de vreugde van haar ziel,
met wie ze, ootmoedig en tevreden,
het zuur verdiende, maar dagelijkse brood,
gekruid door lofzang en gebeden,
in geloof, liefde en vrede genoot.
En nu? Die staf en steun in ’t leven,
haar alles, was van haar zijde ontroofd.
Haar was alleen de zorg gebleven –
maar biddend boog de vrouw ’t hoofd;
want zwijgend in Gods welbehagen,
die kracht geeft om Zijn last te dragen,
bleef haar, te midden van de rouw,
een burg, een tent, een schat, een heilig erfdeel over
’t Was Israëls God, ’s Heeren trouw!
Als altijd, had zij ook nu in de heilige tempel
weer troost gezocht, bij ’t licht
van ’s HEEREN aangezicht.
Slechts bij het verlaten van Zijn tempel
Wachtte haar nog een dankbare liefdeplicht
En zie, voor Hem, Die al haar noden wist,
wierp zij alles wat haar restte in ’t leven,
– verzuchtend dat zij niet meer kon geven! –
een penninkje in Zijn offerkist.
Bij géén der farizeeën of Schriftgeleerde,
die luidkeels Jehova’s naam vereerde,
sloeg onder het breedgezoomde kleed
een hart dat deelde in haar leed.
Te nietig was zij in de ogen van de ‘groten’,
die dagelijks armen uit Gods hemel stoten.
Geen enkel troostrijk woord,
geen vriendelijke blik, maar ongestoord
schreden zij langs haar henen, voort.
Maar het penninkje van de weduwe was niet verloren!
Want wat klein en arm was en veracht
in de ogen van een blind en dwaas geslacht,
dat kleine heeft God zich juist verkoren…
Zo klonk Jezus getuigenis helder en klaar,
te midden van Zijn discipelschaar:
‘Voorwaar, Ik zeg u, die enkele penning
van deze weduwvrouw, geldt méér
in het heilig oog van Israëls HEER’!
Want deze vrouw heeft, in God verblijd,
haar laatste nooddruft Hem gewijd…’
En de engelen hebben ’t opgeschreven
in het heilig Boek van het eeuwige leven, –
Ga, vrouw, want u wacht een heerlijk loon:
‘Die enkele penning hebt u Mij gegeven,’
zo verklaarde daar Gods enige grote Zoon!
Eerder verschenen
Oogsttijd
Vakantietijd
Ter bemoediging
Geloofsbelijdenis
Jezus volgen is kruisdragen
Heer, wees nabij
Voor ogen die het donker zagen
Nieuwjaar
Kerstfeest, wat zegt het ons
Ëen heilige kerk
Olie in de lamp
Gebed voor een schooldag
De Geest werkt door
Ongezien getuigen
Voorbij de laatste maaltijd
Vanuit de hoogte
Voor ons gegaan
Wij weten het
Waanneer onze bede
Een zorgvraag
Gods werk gaat door
Psalm 121
Niet mijn wil
Vader zorgt
Stille zaterdag
Ziet op Hem
Niet mijn wil
Gezegend Nieuwjaar
Hemels perspectief
Bemoediging
De herfst staat voor de deur
Oogsttijd
Afhankelijk
Heer, ik mag toch alles vragen
Dankgebed in de lijdenstijd
Oud en nieuw
Zie het Kind
Herfstgeur
Daar waar de Geest komt nederdalen
Jaarwisseling
Kerstvraag
Laat ons niet zinken in de diepten
Van Hemelvaart tot Pinksteren
De muur doorbreken
Loop niet altijd zo te klagen
Neem heel mijn leven
Geen tuinman
Geen zorgen voor morgen
Wees niet bezorgd
Verwacht in een stal?
Wees niet bevreesd
Vluchten voor jezelf
De kerk
Brandend vlammetje
Wij gaan naar Bethlehem
Kerkdienst
Hij leidt ons naar de Haven
Trouw
Ouderdom
Dankdag
Zienderogen
Er is een licht
Zacharias