Wij weten het
We zeggen het beslist niet graag
want ergens zal het ons doen huiv’ren
Wie draagt de schuld, klinkt hier de vraag
Zou de natuur zichzelf soms zuiv’ren
Dat deze aarde is geschapen
om goed te zijn, steeds tot Zijn eer
Met een verboden vrucht als wapen
Zijn wij verleid, van onze Heer
Door zonden, die wij steeds bedreven
al zegt de mensheid, ‘t valt wel mee
Genade en een eeuwig leven ?
Hoe komt u nou op dat idee ?
Geen antwoord op wat hier gebeurt
nooit lukt ons dat, U ‘t af te dwingen
Maar toch, U weet wat ons betreurt
Onz’ smekingen U op te dringen
Wanneer wij werkelijk beseffen
in plaats van vragen en ontvluchten
Zo inzien met, wat ons kan treffen
we alles Hém toe mogen zuchten
Ze zeggen het beslist niet graag
dit lijden duurt hen veel te lang
Ontkennen vaag bij hoog en laag
van binnen best beschamend bang
Wij mogen weten dat Hij leeft
in dat vertrouwen, dit doorstaan
Hoe deze wereld strijd en streeft
Zijn nieuwe wereld komt er aan
P. Altena