Vanuit de hoogte
Vanuit de hoogte
Hij is op doortocht en zal ook hier passeren
om ons, verdwaalden, en tollenaars te leren
Zijn opgaan, als doorgaan naar het ingaan
Vanuit het dal naar de top, Zijn eigen weg gegaan
Een lange weg door dorpen, vele lieden
om iedereen Zijn liefde aan te bieden
Van Zijn hoge punt naar het dieptepunt
wij weten nu, Zijn diepste, allerzwaarste punt
Er was een tollenaar, een manneke, vrij klein
die wilde Jezus zien, dat leek hem reuze fijn
Echt heel netjes had hij zich niet gedragen
en juist bij hem kwam Hij om onderdak vragen
Al zat hij daar veilig, in een boom hoog en droog
‘t is de Heiland die Zelf hier zijn leven bewoog
Hoe wij ons ook schamen, bang Hem te ontmoeten
Hij komt bij ons langs, en wil ons begroeten
Vaak denken wij, waarom niet de lichtste weg ?
De kortste, de snelste, zonder al te veel pech ?
Soms gaat ons leven onverwachts op de schop
dan weer, onverwachtingsvol, volledig op z’n kop
Voor de groten en kleinen, droeg Hij Zijn kruis
Verliet eens de hemel, verliet eens Zijn huis
Al lezen wij hier, vanuit een ver verleden
het woord raakt u nu, en roept u in dit heden.