Gods trouw
De ogen richtten zich omhoog
tot U Die op ons ziet
in vreugde en verdriet.
Nooit spraken wij vergeefs U aan
en kwam Uw woord van boven;
U leerde ons God-loven.
De jaren zijn voorbijgegaan;
U gaf met gulle hand
ver boven ons verstand.
De liefde werd een tere schat
om samen van te delen;
deed diepe wonden helen.
Na eerste jaren van verdriet
daalde meer zegen neer
dan moeite van weleer.
HEER’ U vervuld’ een hartewens;
wij mogen U nu prijzen
voor zoveel gunstbewijzen.
Staan wij bij al die jaren stil,
verwonderd hoe U doet,
geeft ons dat telkens moed.
Onz’ ogen richten zich omhoog
en mogen vol vertrouwen
Uw trouwverbond aanschouwen.