Tel uw zegeningen
Tekst: Tekst: Psalm 103: 2
“Loof de HEERE, mijn ziel,
en vergeet niet een van Zijn weldaden.”
Thema: Tel uw zegeningen.
Op de eerste woensdag in november houden we dankdag, dankdag voor gewas en arbeid. We zullen het samen er wel over eens zijn dat deze dag weinig aandacht krijgt in onze Nederlandse samenleving. Meerdere mensen leven aan deze dag voorbij. Voor velen is het een doordeweekse dag als alle andere. Een gewone werkdag en een gewone schooldag. Anderen hebben nog nooit over dankdag gehoord, laat staan dat ze daar invulling aan geven. Met de teruggang van het kerkelijk leven, neemt ook de aandacht voor de dankdag af. Het is merkwaardig dat in landen als de Verenigde Staten en Canada Thankgiving Day een nationale feestdag zijn. Wie de geschiedenis van Thankgiving Day opzoekt leest over de Pilgrim Fathers. Zij waren een groep vervolgde puriteinen uit Engeland in de 17e eeuw, die een tijd in Leiden hebben gewoond voordat ze naar Amerika emigreerden. Thankgiving heeft een relatie met de Nederlandse dankdagen. We staan er dus niet alleen voor als we de dankdag in ere houden. We zijn dankbaar voor de diensten die op deze dag gehouden worden
Danken, bedanken of loven zoals het in de tekst wordt genoemd, staat niet altijd hoog op de agenda. We worden gestimuleerd om vooral kritisch te kijken naar alles wat er is en gebeurt. Als de dingen goed gaan dan vinden we dat vaak vanzelfsprekend, maar o wee, als er een tekortkoming is. Dan staan we met ons commentaar klaar, in huis op de straat en in de kerk. We kennen het veelzeggende spreekwoorden “stank voor dank” en “ondank is ’s werelds loon”. Een woord van waardering kost heel wat meer moeite dan een woord van afkeuring. Het is leerzaam om de hand in eigen boezem te steken. Hoe doe ik dat? Maar al te vaak staan de beste stuurlui aan wal.
In de Bijbel en in deze Psalm gaat het niet over het (be)danken van mensen, maar over het danken en loven van de Heere. In deze Psalm is David niet belerend bezig met anderen. Hij spreekt allereerst zichzelf toe, hij spoort zichzelf aan. Mijn ziel, loof de Heere. David, en wij met hem, heeft alle reden om de Heere te loven. Want uit Zijn hand komen alle weldaden. Hebt u oog voor al Zijn weldaden en zegeningen? Pak maar een pen en papier en begin dan met het opschrijven van Zijn weldaden. Neem daar rustig de tijd voor. Het is een weldaad dat ik vanmorgen wakker werd, en een dubbele weldaad als ik fit mag opstaan, dat ik kon kiezen uit de kleding om die aan te trekken, dat er brood en beleg klaar ligt. Het is een weldaad om een dak boven ons hoofd te hebben, in vrede te leven, liefhebbende mensen om me heen te hebben, onderwijs te ontvangen en naar ons werk te kunnen gaan, de hoogtepunten uit ons leven. De weldaad dat ik in mijn Bijbel lees en daarom weet dat God de wereld zo lief heeft gehad , dat Hij Zijn Zoon voor ons overgaf. Met dankdag staan we in het bijzonder stil bij Zijn weldaden in gewas en arbeid. De weldaden bij alles wat Hij liet groeien, ook in een droge en warme zomer. De weldaden in de krachten, het verstand, de middelen en mogelijkheden voor ons werk.
David houdt het zichzelf voor: tel uw zegeningen, tel ze één voor één, tel ze alle. In de Psalm noemt hij er heel wat op. In het bijzonder Gods genade. David kent zichzelf als een sterveling, een zondigende sterveling. Hij weet hoe broos het leven is en hoe zekerheden van de één op de andere dag kunnen wegvallen. We kijken dan diep in zijn hart. Hij weet dat hij niet leeft zoals hij zou moeten leven. Hij erkent zijn kwalijke kanten. Hij roemt in de genade van God, gefundeerd in het lijden en sterven van de Heere Jezus.
En vergeet er geen. David kent de realiteit van het vergeten. U ook? Ja natuurlijk. We vergeten een boodschap, een afspraak, een deel uit de les of een gebeurtenis en uitspraak uit het verleden. Wie kan alles onthouden? David is bang om één van Gods weldaden te vergeten. We zingen het zo makkelijk: vergeet nooit één van Zijn weldadigheden. Maar zeg eens eerlijk, welke weldaden hebt u wel onthouden en welke bent u vergeten? Kan je oprecht meezingen, meebidden: vergeet nooit…? Het is goed om ons geweten mee te laten spreken als we deze woorden zingen. Dan zingen we met het pijnlijke besef dat ik dat toch heb gedaan. Zoek ze maar op. Die vergeten weldaden.
Daar gebeurt iets moois in ons, als we de weldaden van de Heere herinneren en beseffen. Dat gedenken brengt ons tot de lofprijzing en de verwondering. Hoe groot en goed bent U. Er komt zomaar een lied in onze gedachten. We zoeken een nummer op. We neuriën mee, zingen mee, onder de afwas en in de auto. Door het gedenken van Gods weldaden wordt elke dag een klein feestje.
Tel uw zegeningen. Dat werkt bevrijdend. Maar al te vaak zijn we bezig met wat een ander wel heeft en wij niet. Maar al te vaak stellen we ons de vraag waarom een ander wel en ik niet. Tel uw zegeningen. Ik mag het nog dieper en rijker zeggen: Tel uw zegenende God. Hij ziet om Christus’ wil naar mij om. Rijk in God. Rijk met al Zijn weldaden. Rijk in God ondanks en dwars door alle tekort en pijn. Met deze God ben ik een bevoorrecht mens.
Tel uw zegeningen. Dat geeft rust bij ons van binnen, dat geeft ons ook vertrouwen voor de dag van morgen. Die weldaden uit Gods hand houden niet op. Die stroom van weldaden gaat morgen verder. Daar staat Hij zelf voor in. Tel uw zegeningen, en u ziet Gods liefde dan door alles heen.
Ds. J.M. Viergever