Houd vast aan de leuning
Van Boven naar beneden
Voor dat u deze meditatie leest, zou u er goed aan doen om eerst even 2 Thes. 2: 13-15 te lezen. Want wat geeft de apostel Paulus hierin prachtig weer hoe het er in Gods Koninkrijk aan toegaat én aan toe wil gaan. Om te beginnen gaat het er anders aan toe dan de songtekst van de Marine luidt, die zingt: ‘Zorg dat je erbij komt’…
Want in het Koninkrijk van God is het God Zélf Die ervoor zorgdraagt dat mensen erbij komen. Ook voor de gelovigen in het Griekse Thessaloniki had God reeds ‘van den beginne’ het heil bestemd. Het heil gaat dus van God uit en Hij draagt er ook zorg voor dat het heil komt tot wie Hij wil, en wanneer Hij wil. Van Boven naar beneden.
Vervolgens benadrukt Paulus op welke manier God daarvoor zorgdraagt. God doet dat door de Heilige Geest. En de Heilige Geest maakt daarbij gebruik van het Evangelie. Middels het Evangelie roept de Geest mensen tot de heerlijkheid van de Heere Jezus Christus. Hij werkt middels het Evangelie het geloof in hun hart en leven, waardoor zij deel krijgen aan deze heerlijkheid.
Maar het voorgaande ontslaat natuurlijk niemand van eigen verantwoordelijkheid! Naast dat gelovigen allereerst geluisterd hebben naar de roeping van het Evangelie, dragen ze ook eigen verantwoordelijkheid in hetgeen volgt! En juist dat maakt Paulus duidelijk in de tekstwoorden van deze meditatie, waarin hij gelovigen oproept om ‘mannen/vrouwen van stavast te zijn’. Maar hoe doe je dat? Daarover las ik n.a.v. deze tekst aansprekende woorden van ds. P.L. de Jong, die ik (in enigszins aangepaste vorm) graag met u deel.
Een trap zonder leuning is een onveilige trap
Over (geloofs)tradities kun je heel negatief doen. We leven in een tijd waarin tradities met hetzelfde gemak overboord gegooid worden als dat men GFT-afval in de groencontainer gooit. Maar is dat wel zo verstandig? Goed begrepen geven tradities – in de zin van overdracht – geregeld aan je geloof kracht, houvast en duidelijkheid. Tradities zijn bij het geloof wat een trapleuning bij een trap is. En een trap zónder trapleuning wordt aangemerkt als een onveilige trap. Tegenwoordig wil iedereen zijn eigen wiel uitvinden en alles naar eigen inzicht bepalen. Maar dan vergeten we kennelijk dat geloven niet iets is dat bij ons begint.
Velen zijn ons in de loop der eeuwen voorgegaan in het geloof en verzamelden zo geloofservaringen die ook ons nog steeds goed kunnen helpen. Zit je bijvoorbeeld te twijfelen of Jezus wel Gods Zoon is? Nu, dan is het wel fijn dat dat onze geloofsbelijdenis en de catechismus het je gewoon voorzeggen en uitleggen. Het is genoeg om het mee te zeggen met generaties christenen voor je. Je hoeft het echt niet eerst allemaal zelf weer opnieuw uit te vinden. Het is al eeuwen gewoon wáár en gaan in dat spoor alleen al is genoeg!
Ja werkelijk: een goede traditie is als een trapleuning. Voorop gesteld: zoals je zonder trap niet boven komt, zo ook kom je zonder geloof in het Evangelie niet Boven! En de trapleuning dan? Nee, die heb je lang niet altijd nodig. Als je goed in je vel zit, dan vlieg je de trap op en af. Maar dat wordt een ander verhaal als je moe bent of verzwakt of wanneer je wankel op je benen staat. Dan grijp je maar wat graag naar de trapleuning en ben je maar wat dankbaar dat deze er zit en vastigheid biedt. Of wat dacht je als je ’s nachts in het donker, half slaapdronken, naar beneden moet? Dat gaat vaak op de tast. Nu zulke nachten/momenten/tijden zijn er ook in het geloofsleven. Wat is een stevige trapleuning dan een zegen!
Paulus roept in onze tekst ons op: ‘Wees standvastig, blijf in de traditie die u van ons hebt geleerd! Gewoon aan blijven vasthouden, je daardoor laten dragen en leiden.’ Net als aan een trapleuning!
Ds. G. van den Berg