Hervormde Gemeente

1 Petr. 1: 3 "opnieuw geboren tot een levende hoop".

Zoals sommigen wel weten, hebben wij een paar maanden mogen wonen in de schaduw van de Onstwedder toren.
De officiële naam is natuurlijk Juffertoren, maar ik trek de kring iets wijder dan de toren op zich.
Want rond kerkgebouw en toren ligt allereerst het kerkhof, de laatste rustplaats van velen die ons dierbaar zijn en die ons zijn voor gegaan.

Rust en hoop.
Het wonen zo dicht bij deze rustplaats heeft mij intensief beziggehouden, zeker toen ik zelf een hartoperatie in deze tijd moest ondergaan.
Zo gedwongen worden stil te staan bij je eigen sterfelijkheid is niet fijn, maar wel zeer heilzaam.
Want wij zijn soms geneigd door allerlei drukte om te vergeten dat het bijbels is om te leven in de verwachting van wat komt, en niet op te gaan in het hier en nu met alles wat onze aandacht vraagt.
Zo is de begraafplaats een plek waar je tot rust komt, omdat je daar leert relativeren waar we ons soms zo druk om maken, en dieper leert verlangen naar de rust die de Heere geeft.
Daarvoor hoef je niet levensmoe te zijn, integendeel, je leert het leven dieper kennen als je beseft dat het eindig is.
Dan verspil je dat kostbare leven niet in allerlei zinloze en doelloze tijdsbesteding, maar geniet je ten volle van het leven dat God je geeft.
Hij heeft ons opnieuw geboren laten worden, geen lichamelijke geboorte maar een geestelijke, zodat wij met een levende hoop en verwachting vooruit zouden kijken.
Wij mogen rust kennen midden in alle onrust, doordat we bij Jezus Christus mogen horen.
Daarvan getuigen ook veel rijke opschriften op de graf-monumenten van onze begraafplaats, hoe velen van het voorgeslacht rust hebben gevonden bij Hem.

Ja, zegt u of jij misschien, maar ik weet niet zo zeker of ik die geestelijke geboorte wel mag kennen.
Als we deze tekst goed lezen, blijkt dat die nieuwe geboorte 2000 jaar geleden al heeft plaatsgevonden.
De kracht waarmee God Jezus uit het graf heeft geroepen, die kracht is nog steeds werkzaam.
Met diezelfde kracht roept en trekt Hij ook ons naar Zich toe, Hij zet ons over uit de dood in het leven.
Dat is helemaal niet zo vreemd, want ook veel zaden kunnen eeuwen in de aarde liggen of ingevroren zijn, waarna ze op de juiste tijd tot leven worden gewekt.
Zo heeft God ons nieuw geestelijk leven gegeven, waardoor wij tot geloof gekomen zijn.
Met welk doel?
"zodat uw geloof en hoop op God gericht zijn" (vs. 21)
Hoop is in deze betekenis iets totaal anders dan de onzekere inhoud die wij in het dagelijks spraakgebruik aan hoop toekennen.
Deze bijbelse hoop is juist vast en zeker, omdat het alleen afhangt van Degene Die erachter staat.
Bijbelse hoop is zeer zeker en betrouwbaar, want God is de garantie ervan.

Verstilde of levende hoop?
Zo wonend naast het kerkgebouw kwam ik ook onder de indruk van de monumentale verstilde gebouwen met de eeuwenoude bomen op het goed verzorgde kerkelijk erf.
's Avonds zijn ze prachtig verlicht en kun je genieten van de rust die het geheel uitstraalt.
Maar in het licht van het voorafgaande is verstilling ook een bedreiging van de levende hoop.
Want geloof is van zichzelf in beweging en brengt mensen in beweging.
Dat zien we door heel de bijbel heen, maar wel heel bijzonder wanneer het evangelie naar buiten gaat na het pinksterfeest.
Eerst 3000 op één dag, daarna voegde de Heere dagelijks mensen toe die zalig werden, waarna we telkens weer lezen van velen die tot geloof kwamen.
En zo mag het door Gods goedheid nog steeds gaan.
Op het Zuidelijk halfrond komen nog dagelijks duizenden tot geloof in Jezus Christus en is de honger naar het evangelie zeer groot.
De Heere geeft wonderlijke opwekkingen, soms begeleid door wonderen, dromen en visioenen.
Ja, de opstandingskracht waarmee Jezus Christus is opgewekt, schenkt nog steeds velen een levende hoop.

Maar is de verstilling onder ons niet een bedreiging voor ons geestelijk leven?
Dreigt niet het gevaar dat we door lange vrijheid in het kerkelijk leven en de beschikking over prachtige kerkelijke gebouwen statisch worden, onbeweeglijk?
En onbeweeglijk is het tegenovergestelde van dynamisch.
Door de kracht van de Heilige Geest worden nieuw geboren mensen dynamische gelovigen, die verlangen naar levende hoop en daaruit leven
We kennen als gemeente een rijk kerkelijk leven, met activiteiten voor alle leeftijden, geloofsonderwijs, toerusting, en vele vormen van inzet in vrijwilligerswerk en in de ambten.
Veel jonge gemeenten of gemeenten op het zendingsveld zouden daar met verlangende ogen naar kijken.
Maar worden we nog gedreven door de levende hoop, die verlangend omhoog en vooruit ziet?
De kerk in Nederland zou zomaar onder de invloed kunnen komen van het seculiere (wereldse) denken, waardoor er veel verlammende twijfel en onzekerheid binnen zou kunnen sluipen.
Een krachtig wapen daartegen is, dat we leven uit de nieuwe staat waarin Jezus Christus ons heeft gebracht!
In vers 23 zegt Petrus tegen de gelovigen: "U, die opnieuw geboren bent".
Daaruit spreekt geen twijfel, maar een levende en bemoedigende hoop!
Toekomst is er voor hen in de kerk en voor hen, die rusten er omheen, want Jezus leeft!
En wie in Hem gelooft, zal leven, ook al is hij/zij gestorven.

ds. W. van der Wind