Een dokter met een goed bericht
Tekst:
Zo heeft het ook mij goed gedacht, hebbende alles van voren aan naarstiglijk onderzocht, vervolgens aan u te schrijven, voortreffelijke Theofilus!, opdat gij moogt kennen de zekerheid der dingen, waarvan gij onderwezen zijt. Lukas 1: 3 en 4
De evangelist Lukas is, zoals u misschien wel weet, arts geweest. Dat weten wij, omdat Paulus in de brief aan de Kolossensen (4: 14) schrijft: "U groet Lukas, de medicijnmeester". Als dokter zal hij heel vaak tegen zijn patiënten hebben moeten zeggen: "Ik kan u helaas geen zekerheid geven". De knapste geleerde kan immers nooit zekerheid garanderen. Nu hij evangelist geworden is, kan Lukas gelukkig meer zekerheid geven. Tot tweemaal toe klinkt in de eerste verzen van zijn boek dat woord "zekerheid". In het Grieks gebruikt hij dan een woord, dat wij allemaal kennen: "asfalt", dat betekent letterlijk: iets onwankelbaars. Wie zou er geen vaste grond onder zijn of haar voeten verlangen? In het mulle zand kom je niet vooruit; in het moeras zink je weg; maar asfalt geeft een begaanbare weg. Zo is het ook in het geloofsleven. Wie zijn gevoel laat spreken, die wordt heen en weer geslingerd en raakt vroeg of laat vast. Wie zijn verstand aan het woord laat, zakt eens weg en zal verstikken.
Wij hebben een andere weg te gaan: die van het Woord! Lukas schreef het op en alle eeuwen door werd zijn getuigenis bewaard. Wie dat woord aan het woord laat in zijn of haar leven gaat een betrouwbare weg. Die komt thuis! Daarom moet je, voor je je Bijbel ter hand neemt, altijd vragen: "Maak in Uw Woord mijn gang en treden vast". Behalve het Evangelie heeft Lukas ook het boek "Handelingen der apostelen" geschreven. In beide boeken begint de schrijver met een voorwoord aan het adres van iemand met de naam Theofilus.
Wie is dat geweest? Waarschijnlijk een betrekkelijk belangrijk persoon. Lukas noemt hem hier "Voortreffelijk", een titel die Paulus gebruikt om de stadhouders Felix en Festus op een gepaste wijze aan te spreken. Die Theofilus heeft aan Lukas gevraagd: "Wilt u voor mij opschrijven, wat u mij verkondigt?". Hij wenste dus nader onderwijs in de dingen van het Koninkrijk Gods. En de leermeester Lukas heeft toen aan zijn verzoek voldaan.
Maar zo is hij niet alleen Theofilus tot zegen geweest, ook de gemeente van Christus van alle eeuwen. Met name in de Adventsweken en op het Kerstfeest wordt zijn schrift weer gelezen en klinkt de goede boodschap van Gods liefde ons eruit tegemoet. Wij mogen, als God het geeft, weer meelezen en zo het Evangelie weer horen. Heeft Theofilus zegen gehad uit het lezen van Lukas' boodschap? Jazeker! Als Lukas aan zijn tweede boek begint, schrijft hij niet meer: "Voortreffelijke Theofilus", maar heel vriendelijk: "o Theofilus". Letterlijk betekent die naam: vriend van God. Wie de evangelieboodschap goed mag horen, die gelooft het: "God gaf Zijn Zoon in liefde tot zondaren, nu mag ik, ondanks mijn schuld, toch een vriend van God zijn". Geve God, dat wij, door naar het Woord te horen, zo allen een Theofilus - een Godsvriend - worden.
En is het eigenlijk wel zo, dat het schrijven van een Evangelie het plan van dokter Lukas is? Het schrijven van Gods Woord is toch het werk van de Heilige Geest? De grote schilder Rembrandt heeft dit op een bijzondere wijze in beeld gebracht. Op zijn schilderij "de evangelist Lukas" zie je de schrijver met de pen in de hand boven een boek voor zich uitstaren. Hij peinst kennelijk over de vraag: "Wat zal ik schrijven"? Naast zijn oor is een engel te zien en die fluistert hem de woorden in, die opgeschreven moeten worden. Zo is het gegaan! De Heilige Geest gebruikte de geleerde Lukas om een betrouwbaar getuigenis te geven van Gods grote liefde in Jezus Christus.
Er zijn vier getuigen van de heilsgeschiedenis, Mattheüs, Markus, Lukas en Johannes. Iedere evangelist wordt met zijn talent door de Heilige Geest gebruikt. Daar moeten wij dan toch zeker wel genoeg aan hebben. Heeft het ons dan ook goed gedacht het alles nog weer eens nauwkeurig te gaan lezen, met de bede: "Spreek Heere, Uw dienaar, Uw dienares hoort?"
Overgenomen uit Hervormd Onstwedde, december 1995.
Uw scriba.