De haan kraaide

Tekst: Lukas 22 : 60b

`En onmiddellijk, terwijl hij nog sprak, kraaide de haan.`

Thema: `de haan kraaide.`

Wie heeft er wel eens een haan horen kraaien? Ik vermoed de meesten van ons. We leven op het platteland en in onze omgeving zijn er meerdere mensen die een toom kippen hebben met een haan erbij. Op een stille morgen horen we de roep van de haan op grote afstand: Kukeleku. Even verderop is een andere haan die ook   laat horen dat hij er is. Indrukwekkend, een haan die kraait. We denken dan aan het begin van een nieuwe dag, omdat we hun geluid meestal in de morgen horen. De evangelist vermeldt het kraaien van de haan. Dat wekt onze belangstelling. Wat is er aan de hand, als er in de Bijbel gesproken wordt over het kraaien van de haan? We komen de kraaiende haan tegen, als het lijden van de Heere Jezus beschreven wordt. Op de avond voorafgaand aan dit kraaien, had de Heere Jezus het Pascha gevierd met Zijn leerlingen. In aansluiting op deze maaltijd heeft de instelling van het Heilig Avondmaal plaats gevonden. In de gesprekken had de Heere Jezus Petrus gewaarschuwd voor het werk van de satan. Petrus leek daar niet van onder de indruk, hij zag geen gevaar. Hij meende zo sterk te staan, dat hij zelfs bereid was met de Heere Jezus de gevangenis in te gaan. Toen sprak de Heere tot Petrus met nadruk: Als je een haan zult horen kraaien, dan zul je Mij al drie keer verloochend hebben…

De nacht kwam met daarin het gebed in Gethsémané, de komst van de soldaten, de overgave en het wegbrengen naar het huis van de hogepriester Kajafas. Daar vond het eerste ´verhoor´ plaats. Petrus was op een afstand gevolgd. Hij meende in het duister onherkenbaar te blijven op de binnenplaats. Tot drie keer toe wordt hij echter herkend en aangesproken als volgeling van Jezus. Tot drie keer toe ontkent hij het, ik  hoor niet bij Hem. Als Petrus het voor de derde keer ontkent, zijn zijn woorden nauwelijks uitgesproken of hij hoort  het kraaien van een haan. Het beestje zal niet beseft hebben wat Jezus had gezegd. Het zal er geen van weet hebben gehad, wat zijn kraaien bij Petrus heeft losgemaakt. Hij kraait zoals elke morgen, wellicht nog wat eerder door het rumoer op de binnenplaats. Er gaat op dat ogenblik een schok door Petrus. Hij herinnert zich het woord van de avond tevoren. "Eer de haan kraait". Nu heeft hij gekraaid. Nu heeft hij de Heere drie keer verloochend. Petrus valt zijn Meester af. De satan heeft het op dit ogenblik gewonnen. Petrus was ontrouw in dit belangrijke uur.

De haan kraaide op de binnenplaats van Kajafas. De haan kraait op zovele morgens. We horen zijn geluid. Hij kondigt niet alleen een nieuwe dag aan, hij doet ons ook denken aan de haan uit Lukas 22. Hij herinnert ons aan de geschiedenis van Petrus. Hij schudt ons wakker. Wat komt er van mijn volgen van de Heere Jezus terecht? Hoe zit het met mijn trouw? Als het rustig is in ons leven, dan menen we dat we heel wat kunnen en heel wat zijn. Maar er zijn ook andere tijden. Dan komt er tegenslag. Dan ontdekken we een heel andere kant van ons zelf. We merken hoe zwak we zijn. Wat  is er van onze woorden over gebleven? We wisten het zo goed voor ons zelf en onze omgeving. We hadden commentaar en kritiek op anderen. Maar doen we het zelf beter als we op de proef worden gesteld?

De haan kraait. Gezegend zijn we als we met Petrus stil worden gezet en onder ogen zien onze ontrouw en zonde. Waarom? Petrus wordt niet  alleen aan de woorden van de Heere Jezus herinnerd, maar ook aan Hem Zelf. In het lijden zien we Zijn grootheid. Bij Hem is geen ontrouw. Hij bleef voor mij trouw tot aan het bittere einde. In Zijn sterven ligt de vergeving van mijn zonden. We horen Zijn woord: ´Maar Ik heb voor u gebeden dat uw geloof niet ophoudt.´ De ontrouw van Petrus is niet het laatste woord. Als de haan heeft gekraaid en Petrus wakker wordt geschud, dan draait de Heere Zich om en Hij kijkt Petrus aan. Er komt ook voor Petrus de paasmorgen. 

Op de toren van onze kerk prijkt een haan. Deze haan kraait niet en toch gaat er stilzwijgend een boodschap van uit. De haan op onze toren en zoveel andere kerktorens verwijst naar de haan uit het evangelie. De haan op de kerk vertolkt het gebeuren in de kerk. De haan kraait en wekt ons tot de nieuwe dag. In de kerk worden we wakker geroepen uit onze zondeslaap Het evangelie van Jezus Christus klinkt. Hij geeft nieuw leven aan arme zondaren. Gezegend zijn we als we met Petrus dit geheim kennen.

Ontwaakt, gij die slaapt…

Ds. J.M. Viergever