Werkgroep Roemenië

In verband met het coronavirus is alle inzameling van kleding tijdelijk gestopt.

Medio 2002 is vanuit de diaconie ondersteuning verleend naar aanleiding van een verzoek van de Stichting Hulp Oost Europa (HOE) om oude landbouwwerktuigen op te knappen voor diaconale loonwerkbedrijven in Roemenië. Het ging om de plaatsen Iemate de Niagra, Uleacu de Beius en Zsobock. Op deze manier zijn kerkelijke gemeenten geholpen doordat ze de agrarische werkzaamheden zelf kunnen uitvoeren en voor andere plaatselijke bedrijven loonwerk kunnen verrichten. Met hogere opbrengsten uit de oogst en zelf loonwerk verrichten worden de inkomsten voor de kerkelijke gemeente en verwante instanties (zoals bijvoorbeeld een kindertehuis) verhoogd. Het verstrekken en vervangen van landbouwwerktuigen gebeurt momenteel nog incidenteel.


Naast het werktuigenproject wordt agrarische bijstand verleend en kennis over gedragen aan boeren in Roemenië en regelmatig zijn er contacten met de Stichting HOE en met kerkelijke gemeenten in Roemenië.

Voor het verkrijgen van financiële middelen voor de kosten van transport en dergelijke vinden er regelmatig acties plaats.


De werkgroepleden zijn:

Dhr. B.A. Meems

Mw. A. Meijer - Balkema

Dhr. L. Ras

Dhr. D. Smith

Dhr. E. Sterenborg

Dhr. N. Sterenborg

Mw. T. Wolfs - Louwdijk

Meer over de kledinginzameling  

Meer over de kledingcontainer

 

 

april 2018

De laatste tijd zijn we op enkele punten behoorlijk in beeld geweest. Eén van de regionale weekbladen uit deze regio heeft e.e.a. bekend gemaakt en ook op Onstwedde.info en op www.hervormdonstwedde.nl was er al bekendheid gegeven aan twee actieve gebeurtenissen.

De opbrengst van het Crescendo-optreden in november 2017 is in februari jl. door Nanne Sterenborg overhandigd aan bestuur en directie van het ziekenhuis in Stei.  Men gaat er  echoapparatuur voor aanschaffen.  Men was erg ingenomen met de actie die we voor hen mochten doen.

Vervolgens is het schoolmeubilair van de Gabriël-Dam school  te Stadskanaal  getransporteerd naar Roemenië. De schooldirecteur, Margreet Mulder- Huls, stelde ons in januari jl. op de hoogte van het feit dat ze een nieuwe school kregen incl. nieuw meubilair en dat we het oude meubilair konden krijgen voor Roemenië.  Het meubilair waar ze in Roemenië over beschikten was niet te vergelijken met de bureaus, tafeltjes en stoeltjes van de ca. acht klaslokalen te Stadskanaal. Het zag er nog prima uit, wat hier afgedankt zou worden. Het uitwisselen van enkele afbeeldingen van het meubilair leidde er toe dat de keuze in Roemenië snel was gemaakt. Vervolgens werd een transport gepland en  kwamen ds. Melinda, de schooldirecteur met een 4-tal leerlingen naar hier en werden de meubels ingeladen. Dat vond allemaal plaats op 9 maart jl. Na het inladen van het meubilair vond nog een rondleiding plaats door Margreet Mulder van de nieuwe school  “Het Mozaïek”  te Stadskanaal.  Daarbij werd ook aandacht besteed aan het leersysteem hier tegenover de gang van zaken in Roemenië.

Ook werden onlangs nog enkele pallets kleding en medisch materiaal/voeding  meegenomen door transportbedrijf Jaap Wind uit Mussel. Hij reed voor de Oosterkadekerk naar Medias (in Roemenië) en liet ons weten dat hij ruimte beschikbaar had, zodat hij de spullen kosteloos mee heeft genomen.

Bedankbrief

Centrul de Plasament                     Gyermekotthon és
                                                 Szórványiskola Központ
________

BERICHT

Für Diaconale Werkgroep Roemenie - Onstwedde
Liebe Damen und Herren, liebe Spender und liebe Freunden!

Ich möchte mich in der Nahme von Kinderheim Zsobok bei Ihnen zu bedanken wegen die 4 tonnen Sammelkartoffeln von diesem Jahr und für die ständige Kartoffelspänden was Sie seit Jahren lang uns gesichernt haben.  Diesesmal möchte ich auch einen Bericht über heutige Situation von Kinderheim zu schreiben.   
Im Kinderheim wohnen jetzt  49 Waisenkinder und 18 Internatskinder. Die Internatskinder stammen auch aus Familien mit sozialen Schwierigkeiten, die Eltern sind arbeitslos oder sie verdienen sehr wenig, deshalb haben sie keine Möglichkeit das Internat für ihre Kinder zu bezahlen. Für die Zukunft unserer Schule und unseres Kindergartens brauchen wir aber auch diese Kinder, denn die geringe Zahl der Kinder aus Zsobok und aus dem Heim ist nicht genügend für die Weiterfunktionierung der Schule.
Auch im letzten Jahr arbeiteten wir daran, das Heim zu entwickeln, deshalb haben wir mehrere Ziele festgelegt, die zum Teil erfüllt worden, zum Teil Aufgaben des Jahres 2017 sein werden. Für die Sicherung von Qualitätszeit im Kreis der Kinder haben wir mehrmals Exkursionen und Lager organisiert: Ausflug nach Deutschland/ Rathenow – Premnitz, organisiert von Manuela Neubüsser,  Strandbad, unterstützt von  CVJM Murr, Studienausflug, Handwerk-Lager, Musiklager, Kirchenlager, Jugendlager, Traditionspflegerisches Lager.
            Wir denken, dass die Erziehung auf selbständiges Leben von großer Bedeutung ist, deshalb werden die Kinder in ihrer Freizeit in den Haushalt und in die Arbeiten herum das Haus einbezogen.
Das Immanuel Haus wurde im September in Betrieb gesetzt, was die Möglichkeit erschaffen hat, für Jugendliche ab 14 Jahre, die in Klausenburg lernen, getrennt von den Kleineren zu wohnen. Sie befinden sich im Haus unter  Beaufsichtigung von Erwachsenen, und machen alles selber: kochen, waschen, putzen, heizen, kaufen ein, somit wird die Vorbereitung auf das Leben gefördert.
Auch das zum Immanuel Haus gehörige Grundstück wurde arrangiert, und im Weiteren möchten wir auf den Baugrund rasenbedecktes Spielfeld ausgestalten und die ganze Ordnung des Grundstückes durchführen.
Die Erneuerung des Spielplatzes im Kinderheim wurde auch zu einer Notwendigkeit, und ist zustande gekommen. Dies war sehr wichtig, denn bei Freizeitaktivitäten ist der Spielplatz eines der wichtigsten Orte.
Ab dem Winter 2015 ist die benötigte Summe für die Heizung  weniger geworden, weil wir mit Finanzierung aus der Schweiz eine Holzzentralle aufgebaut haben und diese in Funktion gestellt haben. So  konnten wir die Heizungskosten wesentlich senken.
In unseren zukünftigen Planungen stehen jetzt die Auswechslung der Betten und Matratzen der Kinder.
Die Besorgung einer Abwasserbeseitigungsanlage bedeutet für uns die größte Herausforderung.
Zurzeit läuft die Akkreditierung des Kinderheimes, was in Rumänien von großer Bedeutung ist, denn in diesem Prozess bestätigt sich, ob die Institution auch offiziell geeignete, qualitative Dienstleistung darbieten kann. Aufgrund dieses Gesetzes wurden sowohl organisatorische, als auch strukturelle Veränderungen gemacht. Auch in der Struktur des Personals kam es zur Veränderung, da das Gesetz den organisatorischen Aufbau der Kinderheime und für die verschiedenen Funktionen erforderliche Schulabschlüsse und dazu nötigen Aufgaben vorschreibt.
Für das tägliche Leben sichert das Heim noch immer das Grundlebensmittel aus eigener Kraft, die Bekleidung, Schuhe und Hygieneartikeln für die Kinder werden durch verschiedene Spenden gelöst. Für die Löhne bekommt das Heim eine Unterstützung vom Staat, den Rest von der Summe muss das Heim aus eigener Kraft schaffen. Das ist dem Heim nur mit Hilfe der ausländischen Spenden möglich.
Die Bewerbungen spielen eine wichtige Rolle bei der Deckung der finanziellen Ausgaben des Heimes, infolgedessen versuchen wir uns bei allen möglichen Beschreibungen zu bewerben. Mit den von hier gewonnenen Unterstützungen können sich Entwicklungen, Mittel- und Gerätanschaffungen, Exkursionen und Verausgabungen der Aufrechterhaltung des Gebäudes verwirklichen.
Obwohl das Kinderheim staatliche Unterstützung bekommt, selbsterhaltende Tätigkeit macht und sich bewirbt, braucht es auch die finanzielle und geistige Unterstützung der ausländischen Organisationen und Privatpersonen, da wir voriges Jahr ein Viertel Teil der Einnahmen aus solchen Unterstützungen bekommen haben.
Für all dies sind wir sehr dankbar, und wünschen Ihnen Gottes Segen auf Ihre weitere Arbeit und Ihr weiteres Leben!

Elisabeth Ruzsa
Heimleiterin
      


Roemeniëreis september 2016

Op zaterdag 10 september jl. vertrokken we met een groep van 9 personen naar Roemenië. Met twee auto’s reisden we naar vliegveld Eindhoven, vanwaar we naar Debrecen (Hong.) vlogen. Vandaar gingen we met een 16 persoonsbusje richting Oradea. Deze bus met chauffeur hadden we de hele week ter beschikking.
Onze overnachtingen waren in een gebouw van de kerk. We vertrokken vandaar elke dag naar een nieuwe bestemming. Omdat Ds. Melinda de eerste dagen afwezig was, hadden we onze kerkdienst in Csokaly met een in het Engels vertaalde preek afgedrukt op papier. De voorganger in deze plaats is Ds. Forro Csaba. We werden in de dienst toegesproken en Nanne Sterenborg deed nog het woord voor onze groep.

Deze gemeente is door onze werkgroep voorzien van verwarming en krijgt ook regelmatig kleding. De gemeente heeft een behoorlijke opkomst en er zit zelfs groei in. Eén van de ouderlingen heeft een landbouwbedrijf, waar we na kerktijd nog hebben gekeken en bij hun gemeentegebouw hebben we nog een maaltijd gehad.

Na terugkomst in Oradea is er nog een rondwandeling gemaakt.

De maandag gingen we naar Zsobok. Een plaats waar een kindertehuis is en waar we al veel voor hun gedaan hebben, o.a. in het leveren van een combine en het leveren en verbouwen van pootaardappelen. In dit kindertehuis bevinden zich rond de 65 kinderen. Om het kindertehuis in stand te kunnen houden, is er een bakkerij waar vele broden worden gebakken en naast akkerbouw is er ook melkvee. Ook wordt er sinds kort appelsap gemaakt. Het bedrijf is door de vanuit hier geleverde tractoren er erg op vooruit gegaan en men bewerkt  momenteel 200 ha  (i.p.v. vroeger 80 ha).
In het kindertehuis hebben we een rondleiding gehad door een Hongaarse mevrouw, iemand die daar nog maar net 8 dagen werkte, Adrienn Becske. Het was bijna niet te merken, dat ze er nog maar zo kort was. Ze wist ons goed op de hoogte te stellen over de gang van zaken in het kindertehuis.

De volgende dag (dinsdag) stond in het teken van Beius en Stei. In Beius is ds. Boros nu woonachting, nadat hij met emeritaat is gegaan, vanuit het plaatsje Uileacu de Beius. Ds. Boros is daar 41 jaar predikant geweest. Na ontvangst bij hem thuis is hij met ons meegegaan naar twee ziekenhuizen in Beius en in Stei. We werden ook daar na een hartelijk welkom rondgeleid en over vele problemen bijgepraat. Deze zomer zijn 29 ziekenhuisbedden naar Stei gebracht; de wens is uitgesproken om nog meer te krijgen. Op 17 augustus jl. had ds. Boros bij z’n afscheid al een pennenset met inscriptie ontvangen van onze werkgroep. Bij deze ontmoeting  hebben we nog even de gelegenheid genomen om nog even stil te staan bij zijn afscheid en de ontmoetingen die we met hem mochten hebben als contactpersoon en als Herder en Leraar voor Uileacu de Beius.

Op de woensdag gingen we richting Salonta en Arpad. In Salonta  wordt een nieuwe school gebouwd voor de leeftijdsgroep van 12 -18 jaar. Daar hebben we een rondleiding gehad en ook in de naastliggende basisschool. Vervolgens hebben we daar een kerk bezichtigd waar in die week bij de aanvang van het nieuwe schooljaar 3000 hoorders hadden gezeten. In Salonta is ook nog een kleinere school voor gehandicapte leerlingen, waar we ook nog een bezoekje aan hebben gebracht.
Nabij deze plaats ligt Arpad waar we het predikantsgezin een bezoek hebben gebracht. Ook deze gemeente beschikt over landbouwgrond waar ze o.a. ook fruitbomen hebben met kassen. Hun gemeentegebouw wordt momenteel opgeknapt en ze hebben daar ook een relatie met de kerk van Kornhorn en Drachten. Nanne Sterenborg verbouwt daar pootaardappelen die o.a. naar ziekenhuizen gaan in Stei en Arpad en naar een verpleeghuis in Soimi. Ook gaan er aardappelen naar de Franciscaner Zusters in Oradea waar ze een kinderdagverblijf hebben en een keuken voor daklozen.

Nog meer akkerbouw hebben we aangetroffen in de nabijheid van Marghita. Dat landbouwbedrijf is in handen van een Nederlandse eigenaar. Een groot deel van de pootaardappelen wordt daar door Nanne geleverd. Toen we hier op de donderdag waren is ons ook een en ander verteld over het bedrijf en wat er zoal verbouwd wordt op akkers en in de kassen. (tarwe, koolzaad, korrelmais, aardappelen, paprika’s, pepers, augurken).

De laatste dag van ons verblijf in Roemenië hebben we in Oradea doorgebracht. Eerst de synode van de reformatorische kerken. De praeses (daar noemen ze dat Bisschop) heeft ons uiteengezet hoe het daar reilt en zeilt in het kerkelijk leven. Hij gaf aan dat ze over het algemeen best tevreden zijn, maar dat daar ook een groot aantal kerken zijn met de nodige zorgen. Vanuit deze organisatie zijn er plannen voor het bouwen van een nieuw ziekenhuis in Oradea. Verder hebben we een synagoge bezocht en zijn we nog langs het transportberijf  Rozotti geweest, die de laatste paar jaar de transporten voor de werkgroep verricht.

Op zaterdag 17 september jl. reisden we weer terug. We kunnen stellen dat we met elkaar een mooie, drukke en indrukwekkende week hebben gehad. De gesprekken waren soms diepgaand en ook konden we veel plezier met elkaar hebben. Al met al een geslaagde week die we met Gods bijstand mochten beleven.

Transport:
Op vrijdag 30 september j.l. is er een auto met kleding en een paar andere attributen (bedden, rollators, bureaustoelen) geladen. De aankomst was op maandag 3 oktober in Oradea, vanwaar het verdeeld is over een groot aantal gemeenten en instellingen, die ook hierboven genoemd worden.

(Kleding)inzameling:
Op iedere eerste zaterdag van de maand is de sortering van de binnen gekomen  kleding en andere materialen, ’s morgens van 9.30 uur tot 11.00 uur aan de Ter Wuppingerweg 6. In de 1e week van november komt de kleding van de Kanaalstreek-parochies erbij.
Ook hebben we op 22 september j.l nog ongeveer 80 schoolsetjes van de Oranje Nassau-school gehaald. Dit schoolmeubilair zal wellicht bestemd worden voor de nieuwe school in Salonta.